Erkenning geeft verbondenheid

“Mijn jaar als nationaal voorzitter van JCI Nederland stond in het teken van verbondenheid. Zowel extern, naar partners, stakeholders en sponsoren, als intern naar leden en alumni. De uitdaging was om in dit nog redelijke offline tijdperk ons netwerk goed te informeren over alle activiteiten en projecten die er lokaal, nationaal en internationaal plaatsvonden. Want er gebeurde zo ontzettend veel!”

“We waren als bestuur gefocust op de waarden die voor onze leden belangrijk waren. Vaak gaat het om de kernwaarden van de organisatie helder te krijgen en die als uitgangspunt voor je handelen te nemen. Maar als vereniging voelden we dat dit niet ver genoeg ging. Dat we nog dichter op de huid van onze leden moesten kruipen en achterhalen wat de essentie van hun lidmaatschap was.”

“Naast de 4 pijlers die JCI, een netwerkorganisatie voor jonge ondernemende mensen, hanteert (Community, Training, Business & Internationaal) kwamen we erachter dat voor ons ‘verbondenheid’ essentieel was. Je in het diepst verbonden voelen met een club, de leden, de organisatie, de partners, noem maar op. Als we die verbondenheid konden stimuleren, vaker zouden benoemen én zichtbaar maken, zou onze organisatie sterker worden en hiervan profiteren.”

“Een subdoel was om via redactionele marketing JCI Nederland meer zichtbaarheid geven. Door diepgaander contact te leggen met mediabedrijven en uitgeverijen en onze activiteiten in de vorm van publicaties kenbaar te maken wilden we onze doelgroepen bereiken. Tegenwoordig noemen we dit ‘User Generated Content’, hahaha… Maar het bleek lastig om met een vereniging als de onze in de kolommen terecht te komen.”

“De publicaties die werden gemaakt vonden echter ook een andere uitweg: in het door Nils Zelle ontwikkelde MGZN. Dit magazine had een glossy uitstraling. Het zag er niet alleen waardevol uit; ook door de afwisseling van reportages en vaste rubrieken en frisse vormgeving ontstond een hoge kwaliteit. Het werd goed gelezen en daarna bewaard, bijvoorbeeld op de leestafels in de wachtruimten op kantoren.”

“De uitstraling zorgde ervoor dat leden graag hun bijdrage leverden aan de inhoud. Het creëren van content ging daarmee heel vloeiend. Een ander positieve bijkomstigheid was dat sponsoren al snel bereid waren te adverteren, zodat het magazine tegen geringe kosten geproduceerd kon worden.”

“Het magazine creëerde een enorm wij-gevoel. Het zorgde voor zichtbaarheid van onze leden, vooral ook van zij die achter de schermen actief waren. Ze werden gezien en kregen erkenning voor wat ze deden voor de club. Erkenning is goed voor motivatie van mensen. Het geeft betrokkenheid, en dus verbondenheid. Precies wat we wilden.”